De ambtenaar en het bankje

Ik bel mijn client op, een half uurtje voordat ik haar wil bezoeken. De afspraak die ik met haar heb voor die dag, wil ik graag naar voren halen, dat komt beter uit en zorgt er ook voor dat ik me minder moet haasten.

Het is geen probleem, gezellig en ik bof dat ze er is deze ochtend want normaal gaat ze naar de gymnastiek. Met een stralende lach opent ze de deur.
“Ik heb vorige week toch zoiets leuks meegemaakt”, vertelt ze glunderend. En terwijl ik mijn spullen uitpak en alles klaarzet vertelt ze.

In het buurtje waar ze altijd haar boodschappen doet, zijn ze aan het bouwen, hierdoor is de hele infrastructuur op de schop gegaan. Het gaat natuurlijk allemaal prachtig worden maar vertelt ze, op de weg erna toe stonden drie bankjes en deze zijn allemaal weggehaald.

Op deze manier is de weg naar de supermarkt erg lang geworden. Ze wandelt altijd op haar gemak en rust zo nu en dan uit op een bankje wat ervoor zorgt dat het nog mogelijk is om zelf eens een boodschap te doen of een kopje koffie buiten de deur te drinken. Ze bedenkt dat ze de gemeente hier maar eens over moest bellen. Zogezegd, zo gedaan. Ze wordt te woord gestaan door een vriendelijke meneer die haar rustig aanhoort. Hij belooft haar te kijken naar de mogelijkheden.

Een dag later wordt ze gebeld. De meneer van de gemeente vraagt of ze vandaag tijd heeft om met hem een mooie plek uit te zoeken voor een bankje.

Natuurlijk heeft ze tijd en een uurtje later stapt ze bij deze vriendelijke man in de auto. Ze rijden de route die ze altijd loopt en bekijken de mogelijkheden.

De eerste suggestie van mevrouw is geen goed idee. De plek is weliswaar prachtig maar hij verwacht dat het bankje al snel “ingepikt” zal worden door jongelui.

De tweede plek is perfect en met de belofte dit te regelen, brengt deze super ambtenaar haar weer naar huis.

Twee dagen later ontvangt ze een appje van meneer. Met een foto van het geplaatste bankje. Ze had het al gezien maar wat was ze trots op het berichtje en dankbaar voor de inzet van deze lieve man.

Ik vond het een mooi verhaal en dacht er deze week nog vaak over na. Hoe leuk is het wanneer je oudere mensen ook betrekt in plannen die je maakt, als gemeente, als beleidsmaker, als familie als hulpverlener.

Het is fijn als je als oudere nog meetelt in deze maatschappij.